Big D & Captain Keys (B) Blues & Co 't Stamineeke Webbekom (02-12-2019) reporter & photo credits: Rootsville info club: 't Stamineeke info artist: Big D & Captain Keys © Rootsville 2019

Vandaag laten we onze vaste habitat op maandagavond de "Blauwe Kater" even links liggen en trekken nog eens richting "'t Stamineeke" te Webbekom (Diest). De reden hiervan is het aanvinken van het duo "Big D & Captain Keys" en dan hebben we het hier uiteraard over Nico De Cock aka "Big D" en Edwin Risbourg aka "Captain Keys". Beiden zijn uiteraard ook leden van onze succesvolle band "The Bluesbones" en zo gaat er wel bij de onwetenden een belletje rinkelen.

Binnenkomend bij "Maaike" valt meteen de statige mini-vleugelpiano op die hier in het kleine café in "Webbekom City" werd gestationeerd. We kwamen toe in de volle concentratie bij de soundcheck en dus kon een vlugge begroeting nog wel. Al vlug werd dit etablissement te klein door het steeds aangroeiende aantal fans. Het betrof hier dus ook een première want het was ook voor "Big D & Captain Keys" een eerste keer dat ze een volledig concert kwamen te geven, inclusief de pauze om "buiten" een sigaretje te roken en een tweede set. Het zou geen bluesrock worden op twee wielen maar een "enchanted evening" op vier poten met een mix van Bluesbones nummers en aangename covers die allen een soort van akoestische jasje kregen aangemeten. Easy listening music om van te genieten en daar heeft "het volk" soms ook nood aan.

"Het Volk" dat groeide aan met doorwinterde "Bluesbones Fans", een schare collega-muzikanten, een delegatie van "Gevarenwinkel" en "BE-Mine Blues" en zelfs de patron van "Living 29" uit het naburige Molenstede kwam post vatten. Dit samen met een groot aantal muziekliefhebbers konden ze er dus aan beginnen.

Voor deze "Big D & Captain Keys" had Nico zichzelf de skills aangeleerd voor het bespelen van een "kabassa". Dit percussie instrument kon zo ook een mechanische metronoom op de vleugel komen te vervangen, al kan Edwin ook zonder dit hulpstuk wel de juiste toon houden ;-) Openen doen ze met "Everyday I Have The Blues" en zo zitten we bij de BB King story. Heel aangenaam om luisteren is zo ook de Bluesbones-cover "Demon Blues". Beiden doen er nog een schepje boven op met de traditional "St. James Infirmary" en valt het Stamineeke ten prooi aan een respectvolle zweem van stilte.

Eentje dat werd geschreven als een soort autobiografie door Edwin Risbourg is dan "Betrayal" en plots komt de herinnering aan Luke Walter Jr. bovendrijven bij het spelen van "IRS Blues" van Blue Blot. Respect noemen ze dit! Met "I Try" krijgen we hier dan een bijzonder jazzy versie van een nummertje van "The Bluesbones" waarna een dankbaar applaus het café komt te vullen. Nog straffer dan met de blues standard "Nobody Knows When You're Down and Out" van Jimmie Cox, eentje dat enkele jaartjes later populair werd gemaakt door de versie van Bessie Smith. "Big D & Captain Keys" of mogen we zeggen de "Bluesbones Unplugged" leggen hier vanavond de lat bijzonder hoog .

Nog zo een aangrijpende blues standard is "Worried Life Blues", eentje dat ook wordt ondergebracht als een pre-war Chicago blues al werd het in eerste instantie opgenomen als een country blues. Vervolgens laat Nico horen dat ook hij de skills van een uitstekend songwriter in huis heeft met het beklijvende maar realistische "Broken Tears"...even op adem komen hierna met het afsluitende "Dog Duty Blues" en tijd voor wat social talk, woef woef woef!

Ook tijdens het tweede gedeelte van dit optreden hielden "Big D & Captain Keys" de balans tussen Bluesbones nummers in een akoestisch jasje en uitstekend geselecteerde covers perfect in evenwicht. Zo kregen we nog "Crossroads Blues" van godfather Robert Johnson, "Ol'55" van de meesterlijke songwriter Tom Waits, maar ook "A Better Life" en "I'm Still Your Man" van de Bluesbones. Ook Wait's "New Coat Of Paint" werd nog gebracht en gingen ze er zelfs uit alsof het een Bluesbones optreden betrof met "Devils Bride". Bevangen door emoties trokken wij terug richting Varenwinkel. Knap gasten, knap! Ik ben fan, het enige wat we misten was een oversized cognac glas voor de "tips". Grapje Maaike, grapje :-)